Om 7.00 begint de TV te piepen, Eline's telefoon begint een hels geluid te maken en de telefoon gaat: ‘goodmorning, this is a wake up call!' Als we nu niet wakker zijn! Binnen 1,5 uur staan we klaar en wel in de vertrek hal. Inchecken hadden we thuis al gedaan, dus we hoeven alleen nog onze koffers af te geven, deze waren netjes net geen 23 kilo, en konden dus mee richting Chicago. Na nog wat onzinnige maar helaas toch nodige vragen konden we doorlopen. We ontbijten lekker en gaan daarna door de handbagage check. Natuurlijk begint Eline te piepen en wordt ze er uit gehaald om gefouilleerd te worden. Ze kreeg het wel even warm, wat natuurlijk totaal niet nodig was. Niks aan de hand dus!

We kunnen eigenlijk meteen boarden en na een ‘hey dude' van onze mannelijke steward tegen Bo nemen we onze plekken in het vliegtuig in. De reis was prima op het einde na, we hebben flink wat turbulentie door de flinke wind die op dat moment stond in Chicago. Met een door elkaar geschudde maag en groene gezichten landen we na een stukje omvliegen toch veilig op Chicago O'hare airport. Hier staat een korte rij voor de customs, en we krijgen dan ook zonder al te veel gezeur en vragen een mooie stempel in onze paspoorten. Onze koffers zijn niet meteen doorgelabeld, dus we halen onze koffers op en zetten ze weer op de band zodat ze mee kunnen in het vliegtuig naar Seattle. Ook de handbagage check gaat van een leien dakje, het lijkt wel of ze al een stuk milder zijn geworden. We halen nog een zak chips, want het is voor ons al 22.30 als we in het vliegtuig stappen en we krijgen niks te eten op de 4 uur durende vlucht naar Seattle.

Deze vlucht verloopt soepel, na een filmpje en even onze ogen dicht gedaan te hebben komen we aan op Seattle - Tacoma airport. We kunnen onze koffers zo van de band halen en pakken de trein naar Downtown Seattle. We vinden snel ons hotel en we worden ingecheckt in een mooie grote kamer met 2 tweepersoons bedden en uitzicht op het water.

We gaan nog even de stad in aangezien we onszelf wakker moeten houden. Het is pas 19.00 (voor ons gevoel inmiddels 4 uur 's nachts). Hier scoort Bo zijn eerste 2 T-shirts (hij moest en zou de spits afbijten ;) en halen we wat drinken en eten die we op de hotelkamer op eten. Het stuk centrum waar we rondgelopen hebben voelt niet super veilig aan, veel rare mensen en zwervers. We zijn benieuwd hoe het er morgen in het licht uitziet. We eten op onze kamer en kijken nog wat tv, maar om 21.45 gaan toch echt onze lichten uit.