We staan om 7 uur op zodat we op tijd kunnen ontbijten aan het zwembad en zetten dan koers richting Key Largo, het grootste en het noordelijkste eiland van de Keys. Dit zou moeten betekenen dat we van het ene paradijs naar het andere rijden maar onderweg blijkt dit toch anders. Het wordt donkerder en donkerder en na een tijdje begint de regen met bakken uit de hemel te vallen. Als we om 11:00u aankomen op Key Largo is het donker en zijn we zeker niet in het paradijs. We parkeren bij ons hotel en lopen naar de haven die ernaast ligt. We gaan bij het snorkelbedrijf vragen hoe zij denkt over snorkelen met dit weer. Ze kijkt niet echt blij en zegt dat ze op zich wel willen vertrekken maar dat als het gaat onweren ze ommekeer moeten maken en we ons geld niet terug krijgen. We kijken nog eens om ons heen en naar het donkere water waar we ons in zouden moeten laten afzakken en concluderen dan dat het echt een slecht plan is om nu te gaan snorkelen. Behoorlijk chagrijnig lopen we naar de auto, we kunnen nog niet inchecken, het regent en er is verder niks maar dan ook echt niks te doen op dit eiland. We rijden naar de supermarkt voor lunch en lopen daar wat rond. We kunnen eindelijk een beetje lachen om de situatie en worden dan ook een beetje melig. We lachen ons rot als we met onze broodjes in de auto zitten te lunchen terwijl de regen tegen de ramen klettert. We rijden hierna terug naar het hotel en kunnen gelukkig al inchecken. Als het droog is lopen we naar het prachtige zwembad inclusief tiki bar en jacuzzi. We zwemmen wat en zitten in de bloedhete jacuzzi terwijl het regent. Ach, dit heeft ook wel wat.

We relaxen nog wat op de kamer en gaan daarna eten bij Mrs. Mac's kitchen, een aanrader op het eiland.

Het is een leuke diner met de muren helemaal beplakt kentekenplaten, zelfs een aantal Nederlandse. We delen een vis en garnalen basket, dat moet eigenlijk als je op een vissers eiland zit en als Key Largo en nemen als toetje een stuk Key Lime Pie, dé plaatselijke delicatesse.

De andere plaatselijke delicatesse; conch fritters (gefrituurde zeeslakken) slaan we maar over. Als we terug in het hotel zijn kijken we nog wat TV en zien dat heel Miami blank staat, toppie, die richting gaan we morgen op! Ach ja, we zullen wel zien!