Day 19: San Luis Obispo – Los Angeles

We worden wakker gemaakt door de wekker een gaan eerst ontbijten voordat we alles weer orpruimen en inpakken. Het ontbijt zit inbegrepen en er is een ruime keuze uit verschillende soorten brood, cornflakes, muffins, aardbeien, sap etc. We zoeken wat lekkere dingen uit en gaan heerlijk op de patio in de zon zitten. Qua weer is het een groot verschil met afgelopen weken, het is bloedheet!! En het gaat de komende dagen schijnbaar nog veel warmer worden in Californië. Tja, dat compenseert de regen in de eerste 2 weken weer. We laden de auto weer vol en zetten koers richting Santa Barbara. Eenmaal in Santa Barbara parkeren we de auto en lopen eerst naar de Starbucks voor een koel drankje. We lopen door de super laidback winkelstraat en Eline koopt een broek en een paar schoenen in een surf shop. Ook kopen we zonnebrand en after sun bij een drogist want onze witte huidjes kunnen vast niet tegen deze ontzettend brandende zon. We lopen na wat shoppen weer naar de auto en rijden naar de kust. Er hangt echt een leuk surfstad sfeertje en Eline heeft weer een plek gevonden waar ze wel zou kunnen wonen in de USA. We lunchen met ons meegenomen eten aan een picnic tafel langs de oceaan en zetten dan koers richting Los Angeles. We staan een tijdje in de file en komen in het begin van de avond aan in ons aparte hotel. We hebben een aantal dagen geleden een code gehad van het hotel/hostel en van onze hotel kamer. We kunnen met de code het ‘huis' en onze kamer zelf binnen zonder inchecken of iets dergelijks. Op zich heel makkelijk! We maken ons hier klaar om richting Hollywood boulevard te gaan. We hebben namelijk in Nederland kaartjes gereserveerd voor een concert van Rancid vanavond. We parkeren in de buurt van de zaal en halen eerst onze kaartjes op bij de zaal. Daarna eten we een pizza die we delen (we hebben vorig jaar wel geleerd dat je nooit ieder een pizza moet bestellen hier!!) Hierna lopen we terug naar de zaal waar ondertussen een gigantische rij staat. Eline vraagt aan een security mannetje of we in die rij moeten staan of niet. Hij begrijpt niet helemaal wat we vragen en laat ons gewoon doorlopen. Prima! Bo wordt voor de 2^e keer flink gefouilleerd en dan zijn we binnen. Het is een prachtige zaal met een grote vloer en een boven verdieping en er was zelfs een dakterras. We kopen alle 2 een tshirt van 5 dollar waarvan de opbrengst naar een muziekschool voor minderbedeelde gaat in LA, opgericht door de bassist van de Red hot chili peppers. We kijken eerst het voorprogramma en dan komt Rancid! De zaal gaat echt helemaal plat en iedereen zingt uit volle borst mee. We vinden de mensen veel enthousiaster dan in NL, maar verder is het qua sfeer en gang van zaken eigenlijk precies hetzelfde als in Nederland. Het concert is erg leuk, ze doen ook een aantal accoustische nummers, en bij 1 komt zelfs Flea, de bassist van de RHCP het podium oplopen om een nummertje mee te spelen. Rond 24h00 is het afgelopen en lopen we moe maar voldaan terug naar de auto. Het is nog hartstikke warm buiten!

LA:

Day 18: San Francisco – San Luis Obispo

Na het uitchecken pakken we de auto en rijden we Lombard street (de straat waar ons hotel ligt) af richting downtown. Een aantal blokken verderop komen we op de Crookedest street. Een zigzaggende straat die zo aangelegd is omdat een rechte straat te stijl zou zijn om met de auto overheen te rijden. Dit is een nogal touristische attractie die we vorig jaar al gezien hebben, maar het is leuk om er ook echt overheen te rijden. Een blok verder zit een tentje waar we vorig jaar een heerlijke bagel gehaald hebben, dus halen we er nu weer 2 als ontbijt en nemen ze mee in de auto. We zetten koers richting Monterey - highway 1. een van de mooiste routes van de wereld. Helaas hebben we deze vorig jaar gemist doordat we te hard op onze tomtom vertrouwd hadden. Dit jaar letten we ook zelf op en belanden we gelukkig op de goede weg. En wat voor weg!! Wow!! We kunnen ons zeker voorstellen dat dit 1 van de mooise routes is. We stoppen vaak voor een foto stop en eten onze broodjes lekker op met uitzicht over de pacific ocean. We stoppen vlak voor San Simeon waar het strand stikt van de zee koeien. Grappig om te zien! Er zijn ook een hele hoop door toeristen tam gemaakte eekhoorns die zo uit je hand eten, echt heel schattig! Het is prachtig weer vandaag, alleen de koude zeelucht maakt het fris. Tegen de avond komen we aan in San Luis Obispo en gezellige universiteit stad iets landinwaards. We checken in in ons motel en pakken dan de auto naar het centrum. Het is donderdagavond wat betekent dat er een farmersmarket is. We hebben mazzel met parkeren en lopen de markt op. Het is er super druk en er zijn overal kraampjes met vruchten, eten, mensen die je willen overtuigen om wat voor geloof dan ook aan te nemen en artiesten. We lopen er overheen en Bo scoort nog 2 paar schoenen aangezien de winkels ook nog gewoon open zijn. Hierna eten we ergens wat en gaan dan terug naar het motel. We zijn alle 2 op. Morgen zetten we onze route verder richting Santa Barbara en uiteindelijk L.A.

Day 17: San Francisco

We staan iets later op dan de planning was, maar dat heb je als Bo zich tot 's nachts vermaakt met Amerikaanse talk shows. We pakken weer de bus, maar deze keer naar Fishermans Wharf, het is weer prachtig weer dus het is hier heerlijk vertoeven. We lopen wat rond, bekijken wat winkels, en gaan toch maar weer even langs de zeehonden die zich in de haven vermaken.

Het is een stuk drukker dan vorig jaar, maar er hangt een gezellig druk vakantie sfeertje. Als we trek krijgen gaan we op terras zitten bij een leuk surfbarretje en eten onze eerste clam shower uit een uitgehold brood. Het smaakt eigenlijk naar een combinatie van aardappel en vissoep en het is erg lekker. We zitten nog even lekker in het zonnetje en lopen dan aan de andere kant van de straat Fishermans Wharf af.

Het is echt leuk om in al die winkeltjes rond te dwalen. Het is eigenlijk allemaal troep wat ze verkopen, maar het is wel leuke troep om naar te kijken. Bo wordt nog achterna gezeten door een klein chinees vrouwtje dat maar blijft vragen of hij honger heeft. We lopen helemaal naar de andere kant waar we uitkomen in Downtown. Hier drinken we wat bij de Starbucks, winkelen we nog wat en komen even tot rust in een parkje in de zon. We willen enigszins op tijd terug zijn in het hotel, dus we eten op tijd bij de cheesecake factory en pakken dan de bus terug naar het hotel. Morgen rijden we over Highway 1 naar San Luis Obispo waar we vandaag nog last minute een motel geboekt hebben.

Day 16: San Francisco

Na het hele ochtend ritueel lopen we naar de bushalte vlak bij het hotel, nemen de bus en stappen we uit in het centrum, halen ontbijt bij de Starbucks, we stoppen het nog even in onze tas, want ze zijn onderweg naar het Golden Gate park. We pakken weer een andere bus richting Haight Street en stappen uit aan de zijkant van het park. Hier wandelen we een paar uur door het zonnetje en eten ons ontbijt op. We wilde een aantal dingen doen in het park, maar alles kost geld en het is het ons eigenlijk niet waard (je bent een Hollander of je bent het niet!) We lopen naar de zuid in/uitgang van het park en komen daar uit bij de Amoeba. Dit is een gigantische cd winkel waar we vorig jaar ook geweest zijn en waar Bo het al het hele jaar over heeft gehad. We struinen alle paden door en een hele tijd later rekenen we onze cd'tjes af. We lopen nog wat over Haight Street met z'n gekke winkeltjes en mensen en pakken dan de bus terug naar het centrum. Hier shoppen we wat, en vermaakte Bo zich bij de Ross en Eline bij de Forever 21. Voor we het weten is het al 20h00 en hebben we nog niet gegeten. We pakken de bus terug naar het hotel en pakken de auto, we hebben deze vakantie nog niet bij Chili's gegeten, en daar hebben we zin in! Om 9h15 vallen we nog binnen bij de Chili's die gelukkig tot 23h00 open is. We eten heerlijk en hebben het zelfde heerlijke toetje wat we vorig jaar en Eline het jaar daarvoor ook al gehad heeft. (You know what we're talkin' about Jojo!). We komen moe maar voldaan terug op de hotelkamer, waar Eline na een tijdje weer in haar coma valt en Bo nog tot veel te laat latenight talkshows kijkt.

Day 15: Klamath - San Francisco

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg. Dus we staan op tijd op, pakken alles weer in en gaan naar het ontbijt gedeelte van het motel. Buiten zijn de vlaggen opgehangen van de landen/staten van de mensen die op dat moment in het motel verblijven, erg leuk!

We ontbijten lekker en stappen in de auto. Na ongeveer 2 uur rijden komen we bij de avenue of the giants, een weg naast de hoofdweg die door de Redwoods gaat, vlak langs de gigantische bomen. Een erg leuk ritje!!

We stoppen onderweg een aantal keer, en rijden uiteindelijk weer op highway 101. Met een aantal plas/tank/eet stops komen we 8 uur na vertrek aan in San Francisco. We rijden binnen over de Golden Gate bridge en het voelt als thuiskomen!

We checken in en zetten onze auto onder het hotel (gratis deze keer). We eten bij Mel's dinner, waar we een kleine jukebox aan tafel hebben. We vragen ‘here comes the sun' van de Beatles aan, geheel in stijl om het zonnige gedeelte van onze vakantie in te leiden. Het nummer speelt door het hele restaurant! Hierna gaan we terug naar het hotel en kijken we nog wat latenight talkshows.

Day 14: Bandon – Klamath

Na een rare nacht met niet al te veel slaap door het lawaai dat de regen maakte op de yurt staan we optijd op, het regent en we vinden het een goed plan om zo snel mogelijk naar de zon te rijden. Eenmaal alles ingepakt komt er toch een klein zonnetje door en besluiten we toch nog richting het strand te rijden. Hier lopen we het strand op waar we een prachtige oceaan te zien krijgen. We lopen hier wat rond en maken wat foto's en genieten van de zon en het strand.

We rijden hierna verder naar onze eindbestemming via een 3,5 uur duurende route vlak langs de oceaan. De kust van Oregon is veel wilder en robuuster dan de stranden die we gewend zijn in Nederland, het is een prachtig gezicht! We stoppen onderweg een paar keer voor een broodje, het uitzicht en wat foto's. Halverwege de middag komen we aan bij de B&B die we gereserveerd hebben. We zitten nu midden in het Redwood Forest.

Day 13: Wilsonville – Bandon

Vandaag stonden we op tijd op en pakte onze koffers weer in, want we gingen weer verder. Ons verblijf in Wilsonville is eigenlijk wat te kort geweest, maar goed, alles is nou eenmaal pre-planed, dus we hebben geen keuze. We gaan nog met z'n allen naar de Starbucks voor een ontbijt, en na een ‘zelfontspanner' groepsfoto rijden we nog naar Fry's. Hier doet Angee een zeer geslaagde poging om de batterij die ik van Arianne gekregen heb (en helaas niet werkte) om te ruilen voor een wel werkende! Verder koopt Bo er een externe harde schijf. Hierna hebben we een korte shop-stop bij de Target en rijden daarna verder naar de Woodburn company stores, een grote outlet. We slagen hier behoorlijk en gaan dan de weg weer op, want we hebben nog een flinke rit te maken! Helaas is het druk op de weg, het lijkt er op dat er iets te doen is wat met sport te maken heeft, maar we weten niet wat. Na een tijdje nemen we de afslag richting de oceaan, helaas regent het super hard waardoor we weinig uitzicht hebben. Als we eenmaal bij de oceaan aankomen rijden we naar beneden op de highway 101. We hebben een prachtig uitzicht op de ocean, maar het regent helaas nog steeds ontzettend hard. We hebben langzaam behoefte aan zon, maar die wacht als het goed op ons in Californie. Na een tijdje wordt het weer iets beter waardoorde oceaan nog indrukwekkender wordt. Op deze manier is deze lange rit van 6 uur goed vol te houden. We komen aan op de camping en krijgen de sleutel van onze gereserveerde yurt. Gelukkig maar want een mijl voor de camping hangt een groot bord dat de camping vol is. Geen idee wat die mensen daar allemaal moeten met dit weer! We rijden naar onze yurt, en hij is echt leuk!! Best wel groot, en ook weer van alle gemakken voorzien!

We zetten de verwarming aan zodat het er lekker warm wordt en pakken de auto naar het dorp. Dit stelt niet veel voor, en er is dus niet veel keus wat betreft eten, we besluiten dus een pizza te halen bij een tentje met de orginele naam ‘Bandon pizza' waarschijnlijk de enige plek om pizza te halen in dit gehucht. We halen 1 pizza om te delen, die dingen zijn hier zo groot. We nemen hem mee naar de cabin en kijken tegelijk een filmpje, Salt met Angelina Jolie, die erg nep is, maar wel vermakelijk. Hierna valt Eline weer in haar beruchte coma, en gaat Bo een paar uur later slapen (na wat te rommelen op de computer met zijn nieuwe harde schijf en muziek).

Day 12: Wilsonville

We hebben voor vandaag afgesproken met Martin om op tijd richting Portland te gaan. Nadat hij terug is van een hike inclusief donut naar Max & Bella's school pakken we de auto naar Portland. We rijden eerst naar Martin zijn werk voor een korte rondleiding, wat leuk is om te zien (the Big Cheese, the O in Otak). Daarna gaan we naar een hippe straat met veel restaurantjes en leuke winkeltjes om te ontbijten. We worden geïntroduceerd met het all American ontbijt inclusief ei, bagel en ja hoor, gebakken aardappelen! Het is eigenlijk heel goed te eten, en we zitten dan ook voor de rest van de vol (PROPVOL!! ). Hierna rijden via een toeristische route naar het centrum van Portland. Hier gaan we eerst naar een klein symposium over het werk dat het bedrijf waar Martin werkt gedaan heeft in Abu Dhabi. Wat erg interessant is om te zien en te horen. En ook gewoon leuk om te weten wat hij daar nou eigenlijk gedaan heeft. Hierna splitsen we onze wegen zodat we beide kunnen doen wat we willen doen. We spreken een aantal uur later op een plein in de stad af. We gaan eerst naar Powells, een gigantische boekenwinkel waar we ons vorig jaar ook opperbest vermaakt hebben. Ook dit jaar doen we een aantal leuke aankopen en lopen dan verder naar een cd winkel waar Martin ons op gewezen heeft. Had ie dat nou maar niet gedaan! We kopen weer een hoop leuke en goedkope cd's en dan zit de tijd er eigenlijk alweer op. We lopen rustig terug via het centrum naar Pioneer Square waar we afgesproken hadden. We rijden weer terug naar huis waar Max & Bella inmiddels terug zijn van school. We hadden wat geliefde lekkernijen meegenomen en die moesten geheel volgens ritueel uitgepakt worden.

Het was om 18h00 tijd voor Max zijn Tai Kwon Do, dus gingen we met de hele bubs kijken. Hij kreeg een privé les aangezien hij de enige was en was dus bek af aan het einde. Maar wel knap wat ie daar doet, hij moet allerlei stappen en handbewegingen uit zijn hoofd leren, en zelfs wat koreaans kunnen. Na zijn training zijn we sushi gaan eten bij het restaurantje waar Chris nog aan de muur hangt met een foto. Het was erg lekker en na een ijsje voor de kids gaan we weer richting ‘huis'. Hier delen we nog wat muziek met Martin en gaan dan na een lange, maar zeer gezellige en leuke dag slapen.